Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

ΛΟΝΔΙΝΟ 2012 ΞΙΦΑΣΚΙΑ

Η ξιφασκία ή οπλομαχία, όπως λέγεται μερικές φορές, αποτελεί ένα από τα βασικά ολυμπιακά αθλήματα. Περιλαμβάνεται στο
πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων από την Α΄ Ολυμπιάδα το 1896 στην Αθήνα. Γυναικεία αγωνίσματα μπήκαν στους αγώνες από το 1924 στο Παρίσι.

ΞΙΦΑΣΚΙΑ


ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΑΘΛΗΤΕΣ: 212
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕΝΑ ΧΡΥΣΑ ΜΕΤΑΛΙΑ: 10
ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ: Η ξιφασκία ή οπλομαχία, όπως λέγεται μερικές φορές, αποτελεί ένα από τα βασικά ολυμπιακά αθλήματα. Περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων από την Α΄ Ολυμπιάδα το 1896 στην Αθήνα. Γυναικεία αγωνίσματα μπήκαν στους αγώνες από το 1924 στο Παρίσι.
ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΕΣ: Στους φετινούς αγώνες στα αγωνίσματα γυναικών όλα τα μάτια θα είναι στραμένα στην 5 φορές χρυσή Ολυμπιονίκη Ιταλίδα Valentina Vezzali. Στην σπάθη αναμένεται μεγάλη μάχη μεταξύ της Αμερικανίδας Mariel Zagunis και της νεαρής Olga Kharlan από την Ουκρανία. Στους αγώνες των ανδρών προσοχή πρέπει να δώσουμε στον Κινέζο  Lei Sheng και τον Ιάπωνα Yuki Ogta στο ξίφος, στους Γερμανούς  Joerg Fiedler στο ξίφος μονομαχίας  και Nicolas Limbach στη σπάθη.
Προηγούμενοι Ολυμπιονίκες: Ιταλία: 45 | Γαλλία: 41 | Ουγκαρία: 34
Παρακολουθήστε το: 28 Ιουλίου με 5 Αυγούστου, ExCel Arena.


Περί του αθλήματος

Η ξιφασκία είναι ένα σπορ αίθουσας που διέπεται από την φιλοσοφία ενός αγώνα, κατά τη διάρκεια του οποίου, προσπαθείς να αγγίξεις  τον αντίπαλο χωρίς να του επιτρέπεις να σε αγγίξει. Η ξιφασκία βελτιώνει τις περισσότερες παραμέτρους της φυσικής κατάστασης, όπως : την ταχύτητα, τη δύναμη, την εκρηκτικότητα και τη συνεργασία χεριών και ποδιών. Ο συνδυασμός τεχνικής και τακτικής, ασκεί το πνεύμα αυξάνοντας την προσοχή και την ικανότητα συγκέντρωσης, εξασκεί τη γρήγορη σκέψη και την απόφαση αντίδρασης για το καλύτερο αποτέλεσμα, μέσα από μια ποικιλία επιλογών, μειώνοντας το χρόνο αντίδρασης (reflex). ΄Ετσι χαρίζει ιδιαίτερη ικανοποίηση στον ασκούμενο.

Ένας αγώνας  ξιφασκίας αποτελείται από 3 τρίλεπτες περιόδους όπου οι 2 μονομάχοι αγωνίζονται πάνω σε μία μακρόστενη πίστα πλάτους 1,5 εώς 2 μέτρα. Οι ξιφομάχοι παίρνουν πόντους όταν χτυπούν τα σημεία στόχους τα οποία διαφέρουν ανάλογα με το σπαθί που χρησιμοποιήται.  Ο νικητής είναι αυτός που πετυχαίνει τα περισσότερα χτυπήματα, και σε περίπτωση ισοπαλίας  παίζεται  ενός λεπτού παράταση.  Πριν από την έναρξη της παράτασης γίνεται κλήρωση για να καθορίσει τον νικητή  σε περίπτωση κι  άλλης ισοπαλίας, προκειμένου να αναγκάσει τους ξιφομάχους να είναι επιθετικοί.

Ποινές μπορούν να δωθούν σε περίπτωση σπρωξίματος, απόκρουσης με το χέρι και σε περίπτωση άρνησης χαιρετισμού του αντιπάλου. Διαιτητές δίνουν μια κίτρινη κάρτα και μια προειδοποίηση για την πρώτη παράβαση, μία κόκκινη κάρτα και ένα σημείο πέναλτι για την δεύτερη, και μια μαύρη κάρτα για το τρίτο αδίκημα, γεγονός  που σημαίνει αποκλεισμό. Είναι παράνομο κάποιος να αποκρούσει μια λεπίδα με το χέρι, αλλά η πρακτική είναι διαδεδομένη μιας που η υψηλού επιπέδου ξιφασκία είναι τόσο γρήγορη που οι διαιτητές είναι πολύ δύσκολο να δουν την παράβαση.

  
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ

Τρεις τύποι όπλων χρησιμοποιούνται σε Ολυμπιακούς και διεθνείς αγώνες ξιφασίας  και διαφορετικοί κανόνες ισχύουν για κάθε έναν από αυτους (βλέπε φωτογραφία, παρακάτω).

  • Ξίφος ασκήσεως (φλερέ, Foil): Το ελαφρύτερο και πιο ευέλικτο από τα ξίφη, αναπτύχθηκε τον δέκατο όγδοο αιώνα στη Γαλλία ως όπλο εκπαίδευσης. Πόντος είναι το χτύπημα μόνο με την άκρη του ξίφους και μόνο στον κορμό.

  • Ξίφος μονομαχίας (επέ, Épée): Πιο κοντά στο κλασικό ξίφος μονομαχίας του δέκατου ένατου αιώνα, που αρχικά επινοήθηκε για να τραυματίσει, αλλά όχι να σκοτώσει. Με το ξίφος μονομαχίας ο μονομάχος κερδίζει πόντους χτυπώντας σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος, αλλά μόνο με την άκρη του.

  • Σπάθη (σαμπρ, Sabre): Προέρχεται από τα σπαθιά του ιππικού  και όπλα μονομαχίας . Η  σπάθη είναι σχεδιασμένη για να κόβει. Οι βαθμοί κερδίζονται με οποιοδήποτε μέρος του ξίφους οπουδήποτε από τη μέση και πάνω - συμπεριλαμβανομένης της μάσκας.



Ηλεκτρονικό σκορ

Το να κρατήσεις το σκορ είναι δύσκολο στην ξιφασκία, λόγω της ταχύτητας της δράσης. Στις αρχές των Ολυμπιακών αγώνων, υπήρξαν ανεπιτυχή πειράματα με μύτες με χρωστική ουσία και σπαθιά που σκάλωναν στα ρούχα για να αποκαλύψουν τυχόν χτυπήματα. Το ηλεκτρικό
ξίφος μονομαχίας εισήχθη για πρώτη φορά στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 1935 και θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία. Το αντίστοιχο Ξίφος ασκήσεως έφτασε το 1955 και η Σπάθη, το 1988.


Ομαδικά Αγωνίσματα

Τριμελείς ομάδες ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Ο κάθε ξιφομάχος αγωνίζεται εναντίον κάθε ενός από τους τρεις αντιπάλους. Τα συνολικά χτυπήματα από όλες τις περιόδους προστίθενται για να καθορίσουν τους νικητές.


Η Ελλάδα έχει τέσσερα ολυμπιακά μετάλλια στην ξιφασκία, όλα στην Α΄ Ολυμπιάδα του 1896 στην Αθήνα. Είναι δύο χρυσά, ένα ασημένιο κι ένα χάλκινο.
  • Med 1.png Χρυσά
    • Ξίφος ασκήσεως (φλερέ): Ιωάννης Γεωργιάδης
    • Ξίφος ασκήσεως (φλερέ) διδασκάλων: Λεωνίδας Πύργος
  • Med 2.png Ασημένιο
    • Σπάθη: Τηλέμαχος Καράκαλος
  • Med 3.png Χάλκινο
    • Ξίφος ασκήσεως (φλερέ): Περικλής Πιερράκος Μαυρομιχάλης



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου