ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΝΑ ΔΩΘΕΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ "ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ"

Η ελληνική αλιεία, αν και στηρίζει οικονομικά ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας μας και φέρνει το ψάρι στο πιάτο μας, αποτελεί έναν από τους πιο παραμελημένους τομείς στη χώρα μας. Δυστυχώς, η πολιτική ηγεσία δεν παίρνει κανένα μέτρο για την προστασία της θάλασσας. Χωρίς ουσιαστικό έλεγχο, οι καταστροφικές αλιευτικές πρακτικές των μηχανοτρατών θέτουν σε κίνδυνο τα ελληνικά ψάρια. Έτσι, οι μηχανότρατες οργώνουν τις θάλασσές μας

καταστρέφοντας ευαίσθητα οικοσυστήματα, ψαρεύουν παράνομα σε απόσταση αναπνοής από την ακτή, σπαταλούν τη θαλάσσια ζωή πετώντας πίσω στη θάλασσα τη μισή ψαριά τους και διοχετεύουν παράνομα μικρά ψάρια (γόνο) στην αγορά.

Στις δύσκολες μέρες που ζούμε κάθε σπατάλη είναι αδικαιολόγητη. Αδικαιολόγητη είναι και η σπατάλη κάθε μορφής ζωής ή φυσικού πόρου. Ο καθορισμός ενός ελάχιστου επιτρεπόμενου εμπορεύσιμου μεγέθους για μια σειρά από ψάρια, είναι μια προσπάθεια να δώσει σε είδη ψαριών τον απαραίτητο χρόνο να πολλαπλασιαστούν και έτσι να αναπληρωθεί το κενό όταν αυτά καταλήξουν στα δίχτυα του ψαρά. Το ελάχιστο μέγεθος είναι επίσης μια ασφάλεια και για τον ψαρά: εξασφαλίζοντας ψάρια για αύριο εξασφαλίζουμε και ψαράδες για αύριο!

Όλοι μας βλέπουμε συχνά σε ψαράδικα «κουτσομουράκι», «μπακαλιαράκι για τα παιδιά», «γοπάκι» και πολλά άλλα –άκια. Δεν θα έπρεπε όμως να είναι εκεί όλα αυτά τα -άκια. Θα έπρεπε να είναι στις θάλασσες, να χαίρονται τα κύματα, να μεγαλώνουν και να τις γεμίζουν ζωή. Όταν (και οχι εάν) δείτε κι εσείς μικρά ψάρια στο πιάτο ή στον πάγο, ενημερώστε και ενημερωθείτε. Δηλώστε τα. Δεν θα τα σώσετε, αλλά θα  βοηθήσετε στην προσπάθεια να έχουν οι θάλασσες ζωή, οι ψαράδες δουλειά και εμείς ψάρια. Και τώρα και αύριο.

Έγκλημα στις ελληνικές θάλασσες from Greenpeace Greece on Vimeo.